Veliki alim: profesor dr. Muharem Štulanović, Allah ga nagradio svakim dobrom!
Dr. Muharem Štulanović je jedan od najvećih islamskih autoriteta u BIH, i na prostoru balkana uopšte. Autor je brojnih djela iz oblasti fikha, hadisa i drugih islamskih disciplina. Trenutno obavlja dužnost predavača na IPA (Islamskoj pedagoškoj akademiji) u Bihaću.
Zahvala pripada Uzvišenom Allahu subhanehu we te ‘ala i neka je salavat i selam na Muhammeda sallallahu ‘alejhi we sellem njegovu časnu porodicu i ashabe.
Draga braćo!
Ja ću se danas osvrnuti na jedan pojam koji očito nije jasan ogromnoj većini džematlija. Istina o tom pojmu je zavijena u toliko laži, podvala i politikanstva da je neophodno uz Allahovu pomoć reći istinu i objasniti je. Taj pojam je “vehabizam” ,odnosno “vehabije”. Protiv muslimana i islama se vodi specijalan rat. Cilj tog rata je lagati i potvarati muslimane i njihovu vjeru, da bi se tako iskrivila slika o njima. Zbog ovoga se muslimani koji se drze svoje vjere nazivaju raznim pogrdnim imenima kao što su “fundamentalisti”, “eksremisti”, a sada i “vehabije”. Kada se ovakav jedan naziv prikači daiji koji ljude poziva vjeri, on automatski biva obilježen, i umjesto da radi na Allahovom putu i širenju islama, mora se braniti od ovakvih laži i optužbi. Cilj je da se osobe kojima je upućen taj naziv prikažu u ružnom svijetlu, kao ljude koje trba napadati, onemogućavati i slično. U većini slučajeva ovi nazivi se upućuju onima koji se najčvršće, najpravilnije i najdosljednije drže islamske prakse i to javno potvrđuju. Dakle onima koji nose brade, koji najredovnije dolaze u džamiju na namaz, koji drže do sunneta Poslanika a.s., dižu ruke u namazu (po najvjerodostojnijim predajama koje su došle od Poslanika Muhameda a.s.) koji glasno izgovaraju “AMIN” i slično. Takođe, taj naziv se upućuje i teolozima, profesorima islamskih nauka sa najvišim titulama i doktoratima, koji su završili najelitnije islamske univerzitete u arapskom svijetu a posebno u Saudijskoj Arabiji. Prvo da vidimo da li ima smisla nazivati tako ljude i da vidimo koji su njihovi “prestupi” i njihove “greske” i to u svijetlu šerijata, u svijetlu Kur’ana i suneta. Pa da onda donesemo islamski stav o njima.
1. NOŠENJE BRADE
U najvjerodostojnijim knjigama hadisa, drugom vjerskom izvoru bez kojeg nema Islama, Buharijevom i Muslimovom sahihu se kaže: Rekao je Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem:”Razlikujte se od nevjernika, puštajte brade i nemojte ih brijati, a skraćujte brkove.” Islamski su pravnici na temelju inperativne naredbe o puštanju brade složni da je to obaveza (vadžib) i da je brijanje haram. Prema tome braćo, oni koji puštaju brade, slušajući Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem. zovu se muslimani a ne vehabije. Puštanje brade je Allahu ugodno djelo. Oni nisu novotari u vjeri, nego slušaju naredbu Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem., a on je jedini koji je od Allaha dželle šanuhu postavljen zakonodavcem.
2. DOLAŽENJE U DŽAMIJE I PRAKTIKOVANJE DŽEMATA.
Mnogi govore “šta će vehabije non stop u džamijama” šta “mladi” ljudi traže tu i slično? Kaže se u vjerodostojnoj predaji od Omera: rekao je Poslanik s.a.w.s: “Klanjati (farz) namaz u džematu je 27 puta vrednije od klanjanja nasamo.” (Buharija i Muslim). Došao je Poslaniku s.a.w.s. čovjek koji je bio slijep pa je rekao: “Božiji Poslaniče, nemam nikog ko će me voditi u džamiju, dozvoli mi da ne dolazim u džemat. “Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem mu je dozvolio, nakon čega ga upita: “Čujes li ti ezan koji poziva na namaz?” “Čujem” “Odazovi mu se onda!”
Nije dakle ni tom slijepcu rekao “nemoj dolaziti u džamiju.” Uzvišeni Allah na mnogo mjesta u Kur’anu naređuje jedinstvo muslimana i džemat. U 43 ajetu sure El Bekare kaže Allah dž.š: “Molitvu obavljajte i zekat dajite, i zajedno sa onima koji molitvu obavljaju i vi obavljajte”
Pa zašto je onda nekom čudno i sumnjivo da čovjek provodi vrijeme u džamiji? Da li je on zbog toga vehabija?
3. DIZANJE RUKU U NAMAZU
Dalje, zovu ljude vehabijama što dižu ruke u namazu kada pođu na ruk’u, kada se vrate sa ruku’a i kada se ustane sa tešehuda na treći rekat. Dvadeset dva ashaba Božijeg Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem prenose da je on to činio. Da li je on bio vehabija…? Neuzubillah!
Buharija, Muslim i drugi bilježe hadis gdje se kaže: “Kada bi Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem stupao u namaz, podigao bi svoje ruke naspram ramena i zatim donio početni tekbir (rekao “Allah u ekber”), a kada bi pošao na ruk’u na isti način bi podigao ruke. Kada bi se vraćao sa ruku’a takođe bi podigao ruke naspram ramena i rekao “semiallahu lim en hamideh”-“rabena ve lekel hamd”. I zatim se kaže, na takav način je Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem klanjao dok nije preselio na ahiret.
4. GLASNO IZGOVARANJE “AMIN”
Zovu ih vehabijama i zato što nakon što imam u namazu prouči fatihu izgovaraju glasno “amin”. Prenosi Ata: “Klanjao sam u džamiji sa 200 ashaba. Kada bi imam izgovorio “ve ledaaaliin” po džamiji bi se razlegalo “aaamiiin!”
Aiša, Poslanikova, sallallahu ‘alejhi we sellem, žena i majka vjernika, koja sigurno zna govor i praksu Muhameda, sallallahu ‘alejhi we sellem, kaže: “Rekao je Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem: “Na ničemu vam židovi ne zavide kao na selamu i na izgovaranju “amin” nakon učenja imama”
Pa zar da ostavimo praksu onoga koga je Milostivi poslao s istinom? Oni koji postupaju po sunetu Allahovog Poslanika se nazivaju muslimani, a ne nikako vehabije. I blago onima koji slušaju Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem i pokoravaju mu se. A teško onima koji ih napadaju, ezijete ih, iznose laži na njih, omalovažavaju i njih i sunet Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem. Teško onome ko se bori protiv Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem, teško njima na Sudnjem Danu! Nema toga autoriteta, političkog ili vjerskog, koga treba slušati kada njihove odredbe idu direktno protiv odredbi Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem i koje su u sukobu sa vjerodostojnom predajom od Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem. Ko su oni a ko je Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem? Pa najveći učenjaci, velikani poput Ebu Hanife, Šafije i drugih su govorili: Ako je moj stav oprečan, kontradiktoran vjerodostojnoj predaji od Poslanika, sallallahu ‘alejhi we sellem, onda moje mišljenje odbacite, a držite se suneta Muhameda sallallahu ‘alejhi we sellem.
KO SU ONI KOJI PLASIRAJU TE NAZIVE I ZAŠTO TO RADE?
Da odgovorimo sada braćo na pitanje: ko su oni koji serviraju te nazive “vehabije” i “vehabizam” i njima “časte” ljude, pokušavajući tako da im naude. Ja odgovorno tvrdim: oni koji plasiraju te nazive su neprijatelji islama ili njihove sluge!Zvati najvjernije praktičare islama vehabijama i nemuslimanima je obična glupost. Glupost, koja se pokušava poturiti muslimanima na ovim prostorima, ali treba znati da je to najobičniji surogat neprijatelja islama. Nažalost, vidimo da mnogi prihvataju ono sto im se servira. Ide se čak dotle da ovakve nazive uvrštavaju u literaturu. Poseban primjer je novo izdani atlas u kome je pobrojana vjerska pripadnost svih naroda na zemaljskoj kugli. Na toj karti vjera, Bosna je označena kao pravoslavna tj. kršćanska. Po toj karti muslimani cijelog svijeta su podijeljeni na sunije, sije i pazite treći naziv “vehabije”. Vjerovali ili ne zemlja u kojoj se pojavio islam, pojavio Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem, gdje se ide na hadž, gdje su Kaba, Meka i Medina, ova zemlja je označena kao zemlja nekakvih vehabija a ne muslimana. To je isto kada bi Vatikan označili drugom a ne kršćanskom vjerom.To je nevjerovatno i nedopustivo.To otvara vrata nekome da jednog dana kaže: “pogledaj u Saudiji nema muslimana, tu su neke vehabitije. Pa ne moramo tamo ići na hadž, šta fali da ga obavimo kod nas na ajvatovici i slično”. Tako se iskrivljava vjera-od naziva do neislamske prakse i kufra tj. nevjerstva.
Zato moramo čuvati sunnet Allahovog Poslanika sallallahu ‘alejhi we sellem, koji je svijetlo vodilja i nedozvoliti nikome ma ko bio ili ma kakav položaj zauzimao da nam bude preči od Poslanika s.a.w.s. I molimo Allaha dželle šanuhu da nam pokaže istinu i da nam omogući njeno slijeđenje. AMIN!
KOME SMETA OMLADINA KOJA SE TRUDI DA PRAKTIKUJE IZVORNI ISLAM?
Vlastodršcima u Mešihatu, kojima odgovara da ljudi ostanu u neznanju, da se ne bi objelodanilo njihovo činjenje harama (činjenje novotarija, muziciranje uz ilahije, osamljivanje i rukovanje sa ženama, konzumiranje alhokola i duhana…)
Međutim, glavni razlog za potvore i laži je “Strah od gubitka koristi putem harama, koje debelo naplaćuju: mevluda, hatmi, učenje jasina mrtvima, zapisivanje hamajlija i raznih talismana, obilježavanje 7,40,52 dana umrlim, zatim šest mjeseci, godinu, naplaćivanje usluga oko dženaza”…
Sve su ovo stvari koje su jasno zabranili Allah subhanehu we te ‘ala i Njegov Poslanik sallallahu ‘alejhi we sellem, a od kojih danas mnogi ostvaruju i te kako dobar profit. I zato žele da od Islama ostanu samo običaji i da se znanje o vjeri ne širi, da ih niko nebi kritikovao dok oni “RADE SVOJ POSAO”. I takvi su zaslužni za lošu sliku islama danas, i za onu čuvenu,-“slusaj hodžu šta priča, a ne gledaj šta radi!” Sve svoje snage ulažu da udalje omladinu od džamija, omladinu koja uči islam i bježi od harama. A ne smetaju im mladi koji su u kladionicama i kafićima, koji čine blud ili se drogiraju. Allahov Poslanik Muhamed, sallallahu ‘alejhi we sellem, nas je obavijestio da su kršćane odveli sa pravog puta njihovi monasi i sveštenici. Oni su im zabranjivali halale i dozvoljavali harame, dok nisu ostali bez znanja o vjeri, pa su njihovi predvodnici radili šta su htjeli. Rekao je Uzvišeni:
“O VJERNICI, MNOGI SVEĆENICI I MONASI DOISTA NA NEDOZVOLJEN NAČIN TUĐA IMANJA JEDU I OD ALLAHOVA PUTA ODVRAĆAJU. ONIMA KOJI GOMILAJU ZLATO I SREBRO I NE TROŠE GA NA ALLAHOVOM PUTU – NAVIJESTI BOLNU PATNJU! NA DAN KADA SE ONO U VATRI DŽEHENNEMSKOJ BUDE USIJALO, PA SE NJIME ČELA NJIHOVA I SLABINE NJIHOVE I LEĐA NJIHOVA BUDU ŽIGOSALA. OVO JE ONO ŠTO STE ZA SEBE ZGRTALI; ISKUSITE ZATO KAZNU ZA ONO ŠTO STE GOMILALI!” (At Tawba,34,35)
Ali ovo se muslimanima nikada neće dogoditi, bez obzira koliko se ko trudio. Muslimani imaju Kur’an i sunnet koji su im svjetlost i vodič, za koje zive i umiru.
SDO – Švedska da´vetska organizacija